In 1974-1981 is de kerk grondig gerestaureerd.
Toen werd het tongewelf weer in al haar ere hersteld en werden resten gevonden van
de fundamenten van de oude toren uit 1200.
De schilderingen in de kerk dateren uit 1633. Blijkens een ingemetselde steen in de
muur van het kerkgebouw heeft men in 1930-1932 het uitwendige van het gebouw
gerestaureerd ,onder beheer van Kerkvoogden L. ten Wolde, president, B. Roeles,
secretaris, H. Van Drosten, J. Scholten en A.J. Aberson.
Sinds 1981 bevindt zich in het zuidkoor van de Grote Kerk een 74 cm hoog
eikenhouten beeldje van de heilige Sint Adelbertus. Ooit, in 1570, werd dit beeld door
pastoor J. Roberink uit Steen-wijk geschonken aan de eerste aartsbisschop van
Utrecht, Frederik Schenck van Toutenburg. Dat gebeurde dus in de tijd dat nog de
naweeën gevoeld werden van de Beeldenstorm. Mogelijk heeft pastoor Roberink
door deze schenking het beeldje voor vernieling willen behoeden. Het is voor
onbepaalde tijd in bruikleen afgestaan door het Rijksmuseum Het Catharijne Convent
in Utrecht. De maker van het beeld is onbekend, maar wie was deze Adelbertus? Adel-
bertus was een uit Northumberland (Engeland) afkomstige diaken die, samen met
Willibrord, in 690 vanuit Ierland het Kanaal zou zijn overgestoken om in onze streken
te prediken en wonde-ren te verrichten. Hij zou een zeer nederig persoon zijn
geweest. Na zijn dood op 25 juni 740 werd hij door de dorpelingen van Egmond
begraven en werd er boven zijn graf een kapelletje gebouwd. Na zijn dood gebeurden
er vele wonderen, zodat er veel pelgrims naar zijn graf kwamen. Nog altijd wordt het
gebeente van Adelbertus, de schutspatroon van Egmond, vereerd in de kapel van het
benedictijner klooster in Egmond-Binnen. Daar onder het altaar, ligt sinds 1984 de
zorgvuldig uit minuscule brokstukjes gereconstrueerde schedel van Adelbertus.
Deze schedel, waarvan de exacte ouderdom is vastgesteld, werd toen op feestelijke
wijze over-gebracht van de Adelbertusakker naar de abdijkerk. Adelbertus wordt in
andere bronnen mees-tal afgebeeld als aartsdiaken met een geopend boek en een
lelie in zijn hand. Omdat hij van koninklijke afkomst zou zijn, ziet men soms aan zijn
voeten een kroon en een scepter.
Het geheel werd officieel weer in gebruik genomen door Koningin Beatrix en prins Claus op 2 mei 1981,na een grondige restauratie van 1974 - 1981.